کودکان کوچک اساساً بی فرهنگ هستند و بخشی تربیت کودک از کار والدینی ناگزیر شامل مقداری کار اصلاحی است. در مورد کودکان نوپا، شما باید صبور و سازگار باشید، که روش دیگری برای گفتن است که باید همان قوانین را بارها و بارها بیان و اجرا کنید. «تایم اوت» برای برخی از کودکان بسیار مؤثر است و والدین باید مراقب لحظاتی باشند که آنها (والدین) نیز ممکن است به آنها نیاز داشته باشند. به طور جدی، زمانی که احساس می کنید به اندازه فرزندتان از کنترل خارج شده اید، نفس بکشید. بسیاری از والدین در طول همه گیری تحت استرس فوق العاده ای بوده اند. مطمئن باشید که از خودتان مراقبت می کنید و اگر به آن نیاز دارید کمک بگیرید.
حواس پرتی یکی دیگر از تکنیک های خوب است. اگر بتوانید رفتار خود را تغییر دهید و از جنگ اجتناب کنید، لازم نیست هر بار که یک کودک کوچک بد رفتار می کند، یک پیروزی اخلاقی به دست آورید. پیام انضباطی کلی به کودکان خردسال این پیام است که شما این رفتار را دوست ندارید، اما کودک را دوست دارید. آموزش جامع تربیت کودک
به جای تنبیه به ستایش فکر کنید. انضباط بدنی، مانند ضربه زدن و کتک زدن، تمایل به ایجاد رفتار پرخاشگرانه در کودکان دارد. به خاطر داشته باشید که اگر بتوانید موقعیتی را طوری ساختار دهید که کودک با رفتار خوب امتیازاتی (مثلاً زمان نمایش صفحه) به دست آورد، به جای از دست دادن آنها به عنوان جریمه، همیشه یک پیروزی والدین است. به دنبال رفتارهای مثبت برای ستایش و پاداش باشید، کودکان خردسال می خواهند این تجربه را تکرار کنند. اما به ناچار، والدین شدن شامل تعداد معینی از لحظات «پلیس بد» است، زمانی که شما مجبورید نه بگویید یا متوقف شوید و فرزندتان از دست شما عصبانی خواهد شد – و این خوب است، با قلمرو هم پیش می‌رود. در آینه نگاه کنید و تمرین کنید آنچه را که والدین همیشه گفته اند: "من مادر/پدر شما هستم، من دوست شما نیستم."
به عنوان والدین، ما باید سعی کنیم رفتار فرزندانمان را تنظیم کنیم - یا به آنها کمک کنیم رفتار خودشان را تنظیم کنند - نه اینکه سعی کنیم افکار آنها را قانونمند کنیم:
بد نیست برادر یا همکلاسی خود را دوست نداشته باشید، اما او را نزنید.
تا زمانی که درست رفتار کنید، احساس عصبانیت یا ناامیدی اشکالی ندارد.
کار "متمدنانه" ما به عنوان والدین ممکن است آسان تر باشد، در واقع، اگر قدرت آن احساسات دشوار را بپذیریم و از کودکی که کنترل را به دست می آورد تجلیل کنیم. و از این فرصت برای نشان دادن کارهایی که انجام می دهید در زمانی که کنترل خود را از دست داده اید یا رفتار بدی دارید استفاده کنید: از والدین صمیمانه عذرخواهی کنید.
همچنین ارزش این را دارد که بدانیم همه ما در زمان‌های خارق‌العاده‌ای زندگی کرده‌ایم، و کودکی که مثلاً به دلیل لغو یا قطع شدن فعالیت‌ها عصبانی یا ناامید است، نباید از ابراز آن احساسات احساس بدی داشته باشد. حتی کودکان خردسال هم می توانند درک کنند که آنچه "اشتباه" یا "بد" است همه گیری است - نه احساسات کودک.
- ۰۰/۰۸/۲۶